مواد لازم :
ماست پرچرب خامه ای و … ۴۰۰ گرم
نعنا خشک ۲ قاشق غذا خوری
حوصله : یه کم
طرز تهیه :
از قبل یک چهارم ظرف نوشابه خانواده رابا آب پرکرده و می گذاریم در فریزر یخ ببندد .
ماست را درون ظرف نوشابه ریخته و سبزی معطر را اضافه می کنیم
(اگر دلار دارید(نمک سبزی خطه گیلان ) به جای نعنا یک قاشق بزنید
پونه کوهی دارید که محشرش می کنه
بعضی ها کرفس کوهی و گل محمدی خشک هم علاوه می کنند که باب میل من نیست .
درب قوطی را بسته و حسابی تکان می دهیم (آنقدر که از کت و کول بیفتیم )
مخلوط را برای ۲ ساعتی قبل سرو در یخچال می گذاریم تا مزه ها ترکیب و حسابی آمیزه بشوند
۱۵ دقیقه قبل از سرو آب را اضافه کرده و دوباره حسابی تکان میدهیم به یخچال برگرداننده و یک ربع بعد آماده سرویس است .
من شخصا دوغ را با این غلظت دوست دارم(تقریبا غلیظ) شما می توانید تا ۱۰۰ گرم ماست را اضافه یا کم کنید.
این دوغ را بعد از صرف غذاهای چرب توصیه می کنم که غوغا می کند
آخ دیزی سنگی با دنبالیچه ، کباب چنچه آب دار و …
خودم گشنم شد تا بعد شاد باشید و تندرست
اطلاعات عمومی در خصوص دوغ :
دوغ تأمین کننده یک چهارم نیاز روزانهٔ بدن به کلسیم و حاوی ویتامین‌های ب۲ و ب۶ و ب۱۲ است و از این رو قوی‌کننده استخوانها می‌باشد.
وجود باکتری‌های مفیدی چون استرپتوکوکوس، ترموفیلوس و لاکتوباسیلوس بولگارس در دوغ اثرات بسیار مفیدی بر سلامت دستگاه گوارش دارد و مانع رشد ارگانیسمهای مضر می‌شوند.
انواع دوغ :
دوغ به صورتی که در بازار موجود است مشابه دوغ اصل است و فقط از نظر ظاهری به دوغ شباهت دارد. دوغ‌های موجود در بازار به روش زیر تهیه می‌شوند:
دوغ، نوعی نوشیدنی است که از ماست تهیه می‌شود. دوغ شور را با ادویه‌جات از جمله فلفل مخلوط می‌کردند. برای تهیه نوع شیرین، گلاب، انبه یا لیمو را با دوغ مخلوط می‌کردند. در ایران و ترکیه از این نوشیدنی استفاده می‌شود. هندی‌ها نیز دوغی ویژه خود به نام لاسی تهیه کردند که دو طعم مختلف داشت: شور و شیرین.
دوغ را از مخلوط کردن ماست با آب و نمک و دیگر مواد افزودنی از جمله اسانس نعناع و پونه تهیه می‌کنند. از سال ۲۰۰۲ میلادی، استفاده از دوغ‌های شیرین که به لاسی شیرین شباهت داشت در ایالات متحده آمریکا مرسوم شد. مردم آمریکا به این فراورده لبنی، نوشیدنی ماست می‌گویند.[نیازمند منبع]
در دامداری‌های سنتی در مناطقی از شمال، غرب و عشایر دیگر مناطق پس از تهیه ماست به مقدار زیاد از آن‌جا که نگهداری و حمل ماست بسیار مشکل است، هر چند روز یک بار ماست‌ها را داخل ظرف بزرگی که در مناطق مختلف فرق می‌کند می‌ریزند و با تکان‌های شدید و اضافه کردن آب نیم گرم چربی ماست که همان کره حیوانی اصل می‌باشد جدا شده و روی مایع به صورت معلق جمع می‌شود و در نهایت چربی را جمع‌آوری می‌کنند. مایع باقی‌مانده همان دوغ است که مزه ترش و نیز ماست باعث خوشمزه بودنش می‌شود. برای حمل راحت دوغ این مایع را داخل کیسه‌های بزرگ ۸۰ لیتری می‌ریزند و آب آن را می‌کشند و ماده جامد باقی‌مانده که همانند ماست چکیده است دوغ می‌باشد که عرضه آن بسیار راحت است و در مناطق شمالی مخصوصاً غرب مازندران بسیار پرطرفدار است. از خشک کردن دوغ آبگیری شده در آفتاب کشک به دست می‌آید و از آب که از کیسه به‌درمی‌رود نیز سرج می‌گیرند.
این محصول در شمال ایران معمولاً در کوزه‌های بزرگ (دوشان) یا تنه درخت که داخل آن را خالی می‌کنند (تلم، دارکلا)، و در مناطق دیگر در پوست بز (مَشک) تولید می‌شود. البته اخیراً از وسیله برقی شبیه ماشین لباس‌شویی سطلی هم استفاده می‌شود.
از جوشاندن کره به دست آمده و سرد کردن مجدد آن روغن حیوانی به دست می‌آید که در آذربایجان به ساری یاغ (روغن زرد)معروف و بسیار پرخاصیت است. روش‌های زیر مخلوط ماست و آب است که به غلط دوغ نامیده شد:
- دوغ فراورده‌ای است که از اختلاط ماست با آب آشامیدنی با یا بدون نمک و افزودن اسانسهای سبزیجات معطر از قبیل کاکوتی، نعناع و پونه تهیه می‌شود و در این نوع دوغ ممکن است با توجه به شرایط نگهداری و در اثر تخمیر طبیعی ناشی از فعالیت میکروارگانیسمهای زندهٔ موجود در ماست اولیه تولید گاز شود.
- دوغ گازدار فراورده‌ای است که بعد از فراوری به روش اول به آن گاز کربنیک تزریق می‌شود.
- دوغ حرارت دیدهٔ بدون گاز فراورده‌ای است که بعد از فرایند آن به روش اول، برای افزایش قابلیت نگهداری و جلوگیری از تولید گاز تحت تأثیر فرایند حرارتی قرار داده شود.
- دوغ حرارت دیدهٔ گازدار فراورده‌ای است که بعد از فرایند آن مطابق بند سوم، برای ایجاد گاز در اثر تخمیر طبیعی، باکتری‌های ترموفیل مورد استفاده در تولید ماست (استرپتوکوکوس ترموفیلوس و لاکتوباسیلوس دبروکی بولگاریکوس) به آن اضافه شود.